Doğru Temizlik Anlayışı

Kuran ahlakından uzak, vicdanını kullanmayı bilmeyen, buna bağlı olarak akıl sahibi olmayan bir insan, temizliğin her türlüsünden uzaktır. Temizliğin ferahlatıcı güzelliğini de anlayamaz. Bu zihniyetteki bir insan, aklının kapalı olmasından dolayı neyin temiz, neyin kirli olacağını da tam olarak ayırt edemez. Bu yüzden kirlilikten de rahatsızlık duymaz. Titiz insanları da anlayamaz.

Bu ahlaktaki insanların sıkça yaşadıkları bir mantık da umursamamadır. Elbette bu insanlar da vicdanlarından doğru olanı bilmektedirler. Ancak akılları vicdanlarını değil, nefislerini seçmeye yetmektedir. Örneğin pazardan aldığı bir meyveyi yıkamadan yemeyi zararsız görebilmektedirler.

Oysa insan Rabbimiz’in bir emri olarak vücuduna iyi bakmakla sorumludur. Temizlik konusunda umursamaz olmak, birçok tehlikeye kapı açmaktadır. Kuran ahlakından uzak yaşayan bu insanlar, kendilerine dikkat etmedikleri gibi, bulundukları ortamların da temizliğine dikkat etmezler. Çevrelerindeki kir, düzensizlik onları rahatsız etmez, rahatsız olsalar bile temizleme gereği duymazlar. Rabbimiz bir ayette temizliği şöyle emretmiştir:

Elbiseni temizle. Pislikten kaçınıp-uzaklaş. (Müddesir Suresi, 4-5)

Temizliğe engel olan diğer bir mantık da, üşenmektir. Bu mantık da tamamen İslam ahlakına zıttır. Yine insan vicdanen neyi yapması gerektiğini bilir, fakat bu mantığın bir gereği olarak, temizliği erteler. Örneğin yemekten önce ellerin temizlenmesi ilkokuldan beri öğretilen bu kuraldır. Zira ellerimiz en çok kirlenen uzuvlarımızdır. Bunu bilmesine rağmen bir kişi yemekten önce bu temizliği yapmıyorsa, tek nedeni vardır; üşünmek. Eğer bu kişi uyarılacak olursa, muhakkak bahaneler ürettiğine şahit olabilirsiniz. “Daha ellerimi yeni yıkadım” “Ellerimle pis bir şeye dokunmadım ki” bu bahanelerden bazılarıdır. Peygamberimiz (sav), bu konuyla ilgili bir sözü şöyledir:

Enes İbnu Malik (ra) anlatıyor: Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: “Kim, evinin hayır ve bereketini Allah Teala Hazretlerinin artırmasını diliyorsa, yemeğe otururken ve yemekten kalkarken ellerini yıkasın.”

İnsanın bu ahlaktan kurtulması hiç de zor değildir. Tek yapılması gereken; vicdana uymak ve irade göstererek, temizlikte devamlı olmaktır.

İslam ahlakından uzak yaşayan insanların temizlik konusunda yanlış yaptıkları diğer bir unsur da, vücut temizlikleri olsun, oturdukları yerlerin temizliği olsun kendilerince bir sınır belirlemeleridir. Bu anlamda fazla zorlanmayacakları, vakit almayan temizliği benimserler. Örneğin hijyen kurallarına dikkat etmez, “üstün körü” diye tabir edilen, yüzeysel bir temizlik anlayışına sahiptirler.

İslam ahlakını benimsemiş bir Müslüman ise, yapacağı her detay temizliği Rabbine yakınlaşmaya bir vesile olarak görür.

Kuran’daki temizlik anlayışından uzak olan insanların yanlış yaptıkları diğer bir konu da, sadece çevrelerine karşı temiz olmaları gerektiğine inanmalarıdır. Yani temizliği de gösteriş amaçlı yapabilmektedirler. Oysa Allah’a samimi yönelen müminler, her konu da olduğu gibi temizliği de O’nun için yaparlar. Din ahlakından uzak yaşayan insanlar ise detaylı temizliği misafirliğe gidecekleri, önemli birileriyle görüşecekleri zamanlarda yaparlar. Günlük yaşamlarında detaya önem vermezler.

Bu geleneklerini evlerini temizlerken de sürdürürler. Örneğin evlerine misafir geleceği zaman, sadece görünen yerlerin temizliğine dikkat eder, detayları önemsemezler. Bu insanların misafirler için ayrılmış odaları da vardır. Bu oda kullanmaz, sadece misafir ağırlanacağı zaman temizliği yapılır. Oysa Rabbimiz beğeneceği temizlik ise, evin her ortamını düzenli olarak detaylı temizlemektir.