Okul Yolunda – Şiir

Üç mahalle bir okula yürüdü,

İki öğretmen beş sınıf bürüdü.

Havayı pus duman bürüdü,

Ahmet, Ayşe, Okula yürüdü.

Hava soğuktu kirpikler tuttu buz,

Buzlandı o güzelim nazik yüz.

Geç kalmamak için verdik hız,

Varınca öğretmenimiz vermedi yüz.

Sınıfta arkadaşları sıraya diz.

Öğretmen vurdukça içimizde cız,

Bu şartlarda okur muydunuz? Siz.

Elbette şimdi gelir, hepinize vız.

Gün olmazdı ki, kışın fırtınasız,

Ne yapsın şu bebeler sahipsiz,

Her taraf kalmış sessiz, izsiz.

Okul yolunda neler çektik kimsesiz.

Çocuklar okul yolunda kara batar

Sis, kar, fırtına kıyamet kopar,

Ana, baba soba başında yan yatar.

Demez ki çocuktur, şimdi ne yapar.

Polat’ım dertlerimi döktüm satıra,

Okul yolumuz olsun sizlere hatıra.

                                        Necati POLAT  (18.01.2010)