Köy Boşaldı – Şiir

Gençler büyük şehirlere göç etti.

Yaşlıların ömürleri bitti.

Tarla, çayır: bayır oldu gitti.

Köyümüz virane oldu itti.

İşsizlik gençlerin belini büktü,

Genç yaşta saçlarını döktü.

Çoluk çocuk yakasını tuttu.

Garibim göz  yaşı döktü.

Boş kalanlar kahvelerin yolunu tuttu.

Anne, baba, dost, akrabayı unuttu.

Battı, okey, sigara teselli oldu gitti.

Cepler boşaldı, arkadaşın yolunu tuttu.

Umduğunu bulamayınca banka onu yuttu,

Velhasıl Büyükşehir gençlerin boynunu büktü.

Çoluk çocuk okusun diye çıkmıştı yola

Kimi kaloriferci, kimi inşaatçı oldu.

Düştü geçim derdine,

Gönderemedi derse dershaneye.

Zaman ayıramadı evladına

Yazık etti çoluk çocuğuna.

Gece kondudan evi oldu.

Yerine aldı bir, birkaç daire

Emekli oldu iş aradı,

Kimine yaradı, kimi köyü aradı..

Polat’ım, dersin neyleyim köyü,

Şehirde bulamasın o havayı, suyu.

Dönersen köye olursun ön ayak,

Köye  geleceklere  dayanak..

                                                     NECATİ POLAT