Erzurum °C
Domuz Avi – Bir Anı
Köyümüzde genelde şubat mart aylarında köyün gençleri toplanarak yaban domuzu avına giderler.Yine böyle bir ayda Yusuf dayı, necati yalçın,Kahraman Parlak,Niyazi Karaçağıl,Hakkı Akçay,Habil Ceylan,Hamza Kılıç ve Raşat Kılıç toplanıp yazın ekilen mısır,patates tarlalarına zarar vermemelerine için bu hayvanları avlamak düşüncesi ile ava giderler. Yine bir kış günü buna benzer bir avda köy ormanınım kaçağın deresi ile Dik Güney denilen mevkide Arif Dayının köpeği Kömür domuzlar sürerek bu gençlerin bulunduğu mevkiye doğru getirir. Kömür çok zeki ve akıllı bir köpektir. Ava gidileceğini sezdiğinde heycanlanır, avcılardan önce ormanın yolunu tutar avlanacak hayvanların yerini o tespit ederdi. Domuzlar gençlerin bulunduğu mevkiye doğru gelmesi üzerine gençlerden necati bu domuzlardan birisini yakalayıp üzerine bineceğim diye tutturur. Necati deli dolu bir gençti, ava oldukça meraklı ve kimsenin cesaret edemediği şeyleri yapmaktan zevk alan bir kişiliğe sahipti.
Necati kara ağaçların ışkınları arasına saklanarak domuzları beklemeye başladı, domuzlar karda bir sıra oluşturarak tamda onun saklandığı yerden sıra ile koşarak geçiyorlardı. Necati en son kalan domuzun sırtına aniden atlayı verdi. Domuz neye uğradığını anlayamamış ve panikleyerek domuz sürüsünün gittiği izden saparak 60-70 cm karın içinden kendine yol açmaya çalışarak yeniş aşşağı koşmaya başlamıştı. Necati ise domuzun boynuna sıkı sıkıya sarılmış düşmemek için çaba sarf ediyordu. Domuz altta necati üstte domuzla birlikte ormanın eteğindeki çaya kadar indiler. Diğer gençlerde domuzları bırakmış Necati’nin peşinden çaya koşarak geldiklerinde yorgunluktan bitkin düşen domuzun boynuna Necati belinden çıkarttığı kemeri bağlamış onları bekliyordu. Diğerleri kemeri domuzun boynuna neden geçirdin diye sorduklarında Necati ben bunu köye götürüp köpek yapacam dedi. Diğer gençler bu duruma hem şaşırmış hem de gülmüşlerdi. Ancak Necati bir kez kararını vermişti, domuzu köpek yapacaktı. Buna gençler bile mani olamazdı. Kayışın bir ucundan çekerek Necati önde domuz arkada köye doğru gitmeye başladık. İlginç olan durum, çok kısa bir sürede domuzun Necatiye alışmasıydı. Diğer gençler kayıştan çekince domuz ayaklarını diretiyor gitmemek için çaba harcıyordu. Kayış Necati’nin eline geçince domuz koyun gibi peşi sıra onu takip ediyordu. Ormanın dibindeki alabalık çayına gitmeye başladığımızda domuz sudan ürkmüş, sudan geçmemekte direniyordu. Necati bir kez kararını vermişti, ne pahasına olursa olsun domuzu geçirip kendisine köpek yapacaktı. Bu amaçla domuzu sırtına alıp sudan geçirmeye karar verdi. Ancak su o aylarda biraz kabarık, biraz da bulanık akmaktaydı. Necati domuzu sırtına alıp suyun karşı kıyısına vardığı ayağı taşa takılarak domuzu suyun kıyısına doğru sert bir şekilde yere düşürdü. Domuz neye uğradığını şaşırdı, ancak yinede Necati’nin peşine takılarak köye kadar geldi.
Köy halkı canlı bir domuzun köye geldiğini duyar duymaz domuzun etrafında toplanarak bir panayır havası oluşturdular. Bağrışmalar, gülüşmeler içinde domuz neye uğradığını şaşırarak etrafına bakındı, sonra korkudan birden yüreği çatlayarak aniden öldü. Bunu gören Necati niye korkutup öldürdünüz diye etrafındakilere bağırıp, sızlanmaya başladı.
Kaynak: Niyazi KARAÇAĞIL
Necati kara ağaçların ışkınları arasına saklanarak domuzları beklemeye başladı, domuzlar karda bir sıra oluşturarak tamda onun saklandığı yerden sıra ile koşarak geçiyorlardı. Necati en son kalan domuzun sırtına aniden atlayı verdi. Domuz neye uğradığını anlayamamış ve panikleyerek domuz sürüsünün gittiği izden saparak 60-70 cm karın içinden kendine yol açmaya çalışarak yeniş aşşağı koşmaya başlamıştı. Necati ise domuzun boynuna sıkı sıkıya sarılmış düşmemek için çaba sarf ediyordu. Domuz altta necati üstte domuzla birlikte ormanın eteğindeki çaya kadar indiler. Diğer gençlerde domuzları bırakmış Necati’nin peşinden çaya koşarak geldiklerinde yorgunluktan bitkin düşen domuzun boynuna Necati belinden çıkarttığı kemeri bağlamış onları bekliyordu. Diğerleri kemeri domuzun boynuna neden geçirdin diye sorduklarında Necati ben bunu köye götürüp köpek yapacam dedi. Diğer gençler bu duruma hem şaşırmış hem de gülmüşlerdi. Ancak Necati bir kez kararını vermişti, domuzu köpek yapacaktı. Buna gençler bile mani olamazdı. Kayışın bir ucundan çekerek Necati önde domuz arkada köye doğru gitmeye başladık. İlginç olan durum, çok kısa bir sürede domuzun Necatiye alışmasıydı. Diğer gençler kayıştan çekince domuz ayaklarını diretiyor gitmemek için çaba harcıyordu. Kayış Necati’nin eline geçince domuz koyun gibi peşi sıra onu takip ediyordu. Ormanın dibindeki alabalık çayına gitmeye başladığımızda domuz sudan ürkmüş, sudan geçmemekte direniyordu. Necati bir kez kararını vermişti, ne pahasına olursa olsun domuzu geçirip kendisine köpek yapacaktı. Bu amaçla domuzu sırtına alıp sudan geçirmeye karar verdi. Ancak su o aylarda biraz kabarık, biraz da bulanık akmaktaydı. Necati domuzu sırtına alıp suyun karşı kıyısına vardığı ayağı taşa takılarak domuzu suyun kıyısına doğru sert bir şekilde yere düşürdü. Domuz neye uğradığını şaşırdı, ancak yinede Necati’nin peşine takılarak köye kadar geldi.
Köy halkı canlı bir domuzun köye geldiğini duyar duymaz domuzun etrafında toplanarak bir panayır havası oluşturdular. Bağrışmalar, gülüşmeler içinde domuz neye uğradığını şaşırarak etrafına bakındı, sonra korkudan birden yüreği çatlayarak aniden öldü. Bunu gören Necati niye korkutup öldürdünüz diye etrafındakilere bağırıp, sızlanmaya başladı.
Kaynak: Niyazi KARAÇAĞIL